Τελικά, όπως κάθε μικροαστή κοπέλα του κύκλου μου, επέλεξα το κοινωνικό κύρος του επαγγελματικού έγγαμου βίου. Αν θα το μετανιώσω, δεν το ξέρω. It remains to be seen... Πρέπει σταδιακά να το ανακοινώσω και στους γύρω μου, να ολοκληρώσω τις υποχρεώσεις μου και να ξεκινήσω τη μακρά διαδικασία μετεγκατάστασης σε μια άλλη πόλη! Ουφ! Το θετικό είναι ότι σε αυτού του είδους τους γάμους δε χρειάζονται νυφικά, δεξιώσεις, κομμωτήρια κλπ. Τα άλλα, όμως;
4 σχόλια:
Δεν σε ξέρω, αλλά χαίρομαι ιδιαίτερα που μέσα από το διαδίκτυο και τα blogs μοιράζομαι μαζί σου κάτι τόσο ιδιαίτερο. Τιμή μου.
Εύχομαι τα καλύτερα και δέσμευση με ελευθερία.
Ένας από Φιλοπάππου (το blog)
ΥΓ Ελπίζω να συνεχίσεις να φροντίζεις το blog σου…
Σε ευχαριστώ πολύ για τα ανθρώπινα και ζεστά λόγια σου Ανώνυμε από το Φιλοπάππου!
Αλήθεια, λες να ψάξω για σπίτι εκεί;
Υ.Γ. Κι εγώ το ελπίζω, γιατί νομίζω ότι ο antimuseum χαρακτήρας μου δε θα εκλείψει... Οψόμεθα!
Tα Άνω Πετράλωνα, το Θησείο και η περιοχή Φιλοπάππου είναι από τις λίγες καλές γειτονιές του κέντρου. Το Κουκάκι είναι βολικό, αλλά πολυκατοικιώδες. Εγώ αν και μεγαλωμένος στο Κουκάκι τώρα μένω θησείο αφού δεν βρήκα στα Α. Πετράλωνα. Όπως και να έχει συστήνω σπίτι σε ύψωμα. Φιλοπάππου, Λυκαβηττό, Γκύζη, Πολύγωνο ή άλλου. Οι γούβες αυτής της πόλης δεν αντέχονται με τίποτα. Στο ύψωμα έχεις ελπίδα.
Ειδικά αν λιώσουν οι πάγοι :ο)
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες! Θα τις αξιοποιήσω πάραυτα!
Σε αυτό το λιώσιμο των "πάγων" ελπίζω, λόγω του αττικού ήλιου (και όχι του φαινομένου του θερμοκηπίου...)
Δημοσίευση σχολίου